Tala is een 2 jarige intacte Indian Dog teef.

Finn is in naam een Indian Dog maar in uiterlijk en gedrag past hij ook binnen de

American Wolfdog.
Hij is sociaal naar andere honden en iets gereserveerd naar vreemde mensen.

Finn had als pup zijn schouder gebroken (van de trap gevallen) toen hij, bij de eerste eigenaar, negen weken oud was. Daarna heeft hij zes weken aan een kort lijntje moeten vertoeven om het genezingsproces te bevorderen. Zijn schouder is heel goed genezen.

Maar een groot gevolg was de achterstand in zijn sociale ontwikkeling. En aangezien beide eigenaren  een drukke baan hadden hebben ze ook geen kans gezien dit in de periode daarna in te halen.

Finn is hierdoor als 1 jarige angstige jonge man bij zijn huidige eigenaren terecht gekomen.

Tekst eigenaar:

 Ik heb anderhalf jaar elke dag twee keer anderhalf uur met hem, en mijn andere honden, gewandeld op de Soesterduinen. In het begin ging hij voortdurend op de vlucht als hij zich door een ander hondje bedreigd voelde. Dat is nu absoluut niet meer aan de orde. Hij is nog wel bang aan de lijn in een situatie waar veel prikkels zijn. Soms heeft hij een onverklaarbare angst voor bepaalde mannen. Mijn dochter was, toen hij bij ons kwam, meteen zijn grote vriendin.. Ik moest zes weken wachten voordat hij mij zijn vertrouwen kon geven. Het is een fijne en betrouwbare hond met kinderen en volwassenen. Hij heeft leren omgaan met de pony en ezels van mijn dochter, en met de kat van mijn buurvrouw komt hij regelmatig tot spelen.

Hij bijt graag kippen dood! Daar kan ik mee leven, hoe lastig dat ook is. Want naast het terrein waar ik woon is een school waar een kinderboerderij is. En, als hij ontsnapt, wat wel eens voorkomt, bijt hij ook daar de kippen en loopeenden dood.

Maar dan....vorige week tijdens een midweek aan het strand, vond ik hem op enig moment achter de dijk tussen een kudde schapen. Ik heb het meest angstige uur uit mijn leven daar met hem meegemaakt. Ik zal er niet teveel over uitwijden.....verschrikkelijk! Hij in elke staart die hij kon pakken (meer dan honderd waren er) bijten en ik er achteraan. Geen mogelijkheid om hem tot stoppen te bewegen. Enfin, wij wonen aan de rand van het dorp waar alpaca's en schapen met lammeren staan. En ik woon in een situatie (met veel andere mensen) waarin het heel lastig is om ontsnappen onmogelijk te maken.

Met veel pijn in het hart heb ik besloten een andere, betere, plek voor hem te zoeken.

Voor Finn wordt door de eigenaar een vergoeding gevraagd van €200,-

_______________________________________________________

Het is bij de meeste mensen wel bekend dat dit duo zwervend is aangetroffen in de bossen aan de Duits-Nederlandse grens.
Zij zijn door dierenasiel Zwolle opgevangen en verblijven daar nu al ruim 2 jaar.

Een eerdere plaatsing is helaas niet niet gelukt omdat voornamelijk Clyde kans bleef zien om te ontsnappen. Ze zijn hierdoor weer teruggebracht naar het asiel.

Het asiel heeft een DNA test laten uitvoeren bij Clyde door het Amerikaanse bedrijf Embark, die op wolf aandeel kan testen, daar zij vermoeden dat er in Bonny en Clyde mogelijk wat wolf aandeel in de honden aanwezig was.

Hier kwam idd een percentage wolf uit. De percentages hebben we op verzoek van het asiel weggelaten.
Bonny is niet getest omdat deze test prijzig is en het ook aannemelijk is dat Bonny een vergelijkbare 'inhoud' in rassen en percentages zou bezitten.

Op 4 juni 2020 heeft Wolfdog SOS een bezoek aan hen gebracht.
Hier een kort verslag:

Bonnie bleef op haar hoede en vertoont zowel in gedrag als uiterlijke kenmerken meer van onze doelgroep dan Clyde maar ook Clyde heeft gedragingen wat typerend is voor onze doelgroep. Het niet zindelijk zijn, slopen, drang tot verdedigen van een kluif naar Bonnie en z'n voerplek markeren met urine. Clyde heeft wat meer lef en is beter omkoopbaar voor een voertje en is zelfs wat uit te dagen tot spel. Clyde is een zichtjager en heeft de behoefte tot flinke sprinten trekken. Bonnie heeft dit veel minder. Beide vallen wel in de zeer gereserveerde Saarlooswolfhond en ook een enkele gereserveerde Indian Dog categorie waar hun natuurlijk wantrouwen goed is vertegenwoordigd.

Na het zien van de honden zijn we blij dat beide er gelukkig niet slecht bij zitten en de medewerkers erg begaan zijn met ze. Een enkeling heeft hun vertrouwen gewonnen en zijn ze ook erg aanhankelijk naar die medewerkers. Beide zijn plaatsbaar mits voldoende geestelijke en lichamelijke ruimte met de rust, het geduld en zeker in het begin ook de structuur in de dagelijkse routine om ze te laten wennen. Onvoorspelbare situaties is zeker voor Bonnie een no go. Voor Clyde zijn kleine huisdieren echt een no go.

Hun profiel op de website van het asiel zal wat aangepast mogen worden en we bespreken nog met het asiel wat we na deze observatie kunnen betekenen.

Het geeft veel rust dat Bonnie en Clyde met enkele medewerkers goed contact hebben en dat het asiel hun best doet om ze zoveel mogelijk en wat binnen hun mogelijkheden ligt in hun behoefte te voorzien. Van de benen strekken, graven, spelen tot af en toe een wandeling waarbij er niet te veel prikkels zijn en ze aan de lijn kunnen zwemmen. Het zijn geen honden die je een plezier doet met dagelijkse aangelijnde wandelingen.
Einde verslag.

Eind 2020 hebben Bonny en Clyde meegedaan aan het project van Dutch Cell Dogs waarbij ze 3x per week bij het asiel opgehaald werden en een ochtend mee naar de PI geweest zijn.  Helaas zijn ze niet door Dutch cell dogs niet geadopteerd.

Bonny en Clyde verblijven dan ook nog steeds in het asiel maar dit heeft de honden wel goed gedaan in omgang met mensen ook met de andere situatie dan alleen het asiel, hun medewerkers en aangelijnd uitlaten waarbij ze ook mogen zwemmen.

We hopen allemaal natuurlijk nog steeds dat Bonny en Clyde ergens geplaatst kunnen en het liefst samen.

Interesse vanuit potentiele adoptanten heeft helaas geen plaatsing opgeleverd.

De reden hiervan is dat de potentiele adoptanten toch niet voldoende bewust zijn van wat deze honden nodig hebben.

- Bonny en Clyde hebben ruimte nodig (zowel mentaal als lichamelijk).

- Beide zijn erg terughoudend naar vreemde mensen. Clyde is hierin wat vrijer en zoekt eerder toenadering. Hij is ook beter omkoopbaar voor iets lekkers. Bonny observeert wat Clyde doet en komt dan ook voorzichtig en op afstand kijken.

Bij de vaste asielmedewerkers zijn ze beide veel vrijer en aanhankelijk.

- Plaatsing bij katten, vogels, konijnen, etc, is niet aan te raden i.v.m. jagen. 

- Ze worden niet geplaats op een flat.

- Als ze je vertrouwen dan zijn ze goed aan te benaderen, komen graag knuffelen en aanlijnen gaat goed.

- Ze lopen goed aan de lijn zien inmiddels ook de lol van het wandelen in waarbij ze graag een stukje zwemmen. Tijdens het wandelen zijn de honden wel dubbel gezekerd aan een veiligheidstuig.  

- Verwacht niet dat deze honden, zeker Clyde, zich laat tegenhouden door het plaatsen van een stroomdraadje. Een degelijk hekwerk zoals bij Wolfhonden wordt aangeraden is een must. Ingegraven en een naar binnen hellend hekwerk van 1.80 - 2m hoog i.v.m. klimmen en graven is echt belangrijk.

Door de enorme inzet van de vaste medewerkers van Bonny en Clyde en van het asiel zelf die ook inzagen dat de standaard verblijven met uitloop geen optie was waardoor ze mogen ze overdag vertoeven op een groot stuk veld aan het asiel.

Hier mogen ze graven, kunnen ze met elkaar spelen en hebben ook voldoende rust- schuilplekken.

Om meer van hun gedrag te zien kunt u het filmpje bekijken die het asiel op hun website hebben gepost Bonny en Clyde – Dierenasiel Zwolle 

Heeft u interesse of zijn er vragen dan kunt u met asiel contact opnemen.